‘Dankzij de NS leerde ik op tijd komen’
Beeld: Moon Saris – februari 2022
Het OV zat Aad Burger (93) vroeg in het bloed, en dat is zo gebleven. Hij is al vele jaren namens COSBO-Stad-Utrecht actief binnen het Regionaal Overleg Consumentenbelangen Openbaar Vervoer (ROVOC) en heeft een uitgesproken mening over vervoerskwesties.
Vader Burger werkte bij de spoorwegen en werd regelmatig overgeplaatst. Zo verhuisde de jonge Aad, geboren in Groningen, het hele land door. Na eerdere korte tussenstops in Utrecht, bleef het gezin er op zijn elfde definitief wonen. Inmiddels werkte zijn vader op het NS-hoofdbureau. ‘We reisden veel per trein, want we hadden een vrij-reizen kaart. Zo leerden we op tijd te komen’, grijnst Aad.
Rechtstreekse lijn
Na zijn studiejaren in Leiden keerde Aad terug in de Domstad. Dit keer voorgoed. Het reizen per trein ging door. Als jurist en journalist was hij actief betrokken bij de internationale organisatie Initiatives of change (IofC). ‘Voor de vergaderingen ging ik met de trein regelmatig naar Zwitserland. In die tijd was dat nog een rechtstreekse lijn vanuit Utrecht, nu moet je meerdere malen overstappen. Je ziet dat lange afstand reizen per trein in Europa tegenwoordig juist weer wat makkelijker worden, een goede zaak.’ Nu vergadert Aad in binnen- en buitenland volop via de laptop: ‘In die zin is corona voor mij een zegen geweest. Ik kan zelfs digitaal de kerkdiensten bijwonen.’
Rolstoel
Tijdens een verblijf voor IofC in Nigeria werd Aad, toen 26 jaar, besmet met polio. Zijn benen raakten verlamd. ‘Na een jaar revalidatie in de Hoogstraat, toen nog in Leersum, kon ik met een stok en krukken nog een beetje lopen. Maar ik belandde al snel in een rolstoel. Gelukkig had ik een aangepaste auto, waardoor ik toch lang zelfstandig mobiel bleef.’
Sinds zo’n twee jaar geleden gaat dat ook niet meer. Aad doet daar nuchter over: ‘Ik zag het aankomen. Het overstappen van de auto in de rolstoel, rolstoel in en uit de auto tillen, het werd te zwaar. In het vorige huis was een parkeergarage, waar ik nu woon, is parkeren veel lastiger. Nu ik helemaal niet meer kan lopen, gebruik ik alleen nog de regiotaxi en Valys. Die hebben een lift.’
Onnodige barrières
Aad blijft zich inzetten voor de mobiliteit en toegankelijkheid voor ouderen en mensen met een beperking. Hij windt zich op over de afnemende parkeermogelijkheden in Utrecht en maakt zich zorgen over de financiering van de regiotaxi. Aad: ‘Bij het maken van nieuwe plannen wordt veel te laat nagedacht over de gevolgen voor mensen die minder fit of mobiel zijn. Dit geldt voor reizen, wonen, horeca. Dit werpt onnodige barrières op, voor ouderen maar ook voor bijvoorbeeld studenten in een rolstoel. Er wordt veel over vergaderd, maar er wordt te weinig aan gedaan.’