Utrechtse politiek: here we come!
Yvon Hoogendijk, directeur U op leeftijd
De verkiezingen komen er weer aan. Ik vind dat altijd een leuke en spannende tijd. In 2006 stond ik hoog op de lijst voor de gemeenteraad in Bunnik. Drie maanden campagne voeren: straatvuil prikken, concert van het plaatselijke blazersensemble bijwonen, cursus ‘hoe word ik een goed raadslid’ volgen, debatteren, koffiedrinken in de voetbalkantine… noem het maar op. En met succes. Onze partij won twee zetels en ik kwam in de raad.
Zeventien jaar later trok ik de provincie Utrecht in. Dit keer als kandidaat voor de Provinciale Staten. Ik bezocht biologische boeren, sprak over windmolens en maakte een video over inclusie voor doven. Helaas, zetelverlies en ik kwam deze keer niet op het pluche. Zo werkt de politiek: soms win je, soms verlies je.
Deze keer zit ik aan de andere kant van de tafel. Namens de senioren in de stad Utrecht ga ik nu (figuurlijk) de straat op. Niet voor stemmen, maar voor invloed! Mijn doel? De stem van de oudere inwoner laten klinken in de verkiezingsprogramma’s. En dat blijkt lastiger dan gedacht. Want zeg nou zelf: wie zet senioren op één? De meeste politici zijn jong. Seniorenkwesties? Niet sexy. Valpreventie? Geen trending topic. Voetgangersvriendelijke stad? Klinkt niet als een verkiezingsstunt. Voor veel raadsleden is het simpelweg een ver-van-mijn-bedshow.
Gelukkig hebben we plannen genoeg. Zo hebben we een manifest met onze speerpunten en nodigen de politiek uit voor een debat met senioren. En ondertussen realiseer ik me: toen ik zelf in de politiek zat, was ik vooral aan het zenden. Luisteren? Dat schoot er vaak bij in. Hopelijk zijn we beland in een andere tijd en heeft de politiek geleerd dat zij moeten aansluiten bij de inwoners. En wij? Wij gaan er alles aan doen om onze boodschap duidelijk te maken.
Seniorenkwesties mogen dan niet sexy zijn, maar ze zijn wel cruciaal.
Dus, Utrechtse politiek, let op. Wij komen eraan.