Uit de gegevens van de Volksgezondheid Monitor 2020 van de gemeente Utrecht blijkt dat ouderen met een migratieachtergrond een slechtere gezondheid ervaren dan hun leeftijdgenoten zonder migratieachtergrond.
De gemeente is in samenwerking met de huisartsen gestart met het bezoeken van groepen migranten om met hen in gesprek te gaan hierover. Het gaat er dan ook om wat men zelf doet om gezond te blijven. Wij hebben het contact gelegd met ouderen met een Chinese achtergrond en we bezochten de bijeenkomst van Hindostaanse ouderen. Beide groepen ouderen wonen verspreid over Utrecht en komen al jaren bijeen in het wijkcentrum OASE. Zij lossen vanouds hun problemen eerst zelf op en stappen niet zo snel naar de huisarts.
Tai chi
Met name de Chinese ouderen ervaren de taal als een drempel om met zorgverleners in contact te treden. Ze willen hun kinderen hiermee niet belasten. Veel wordt in eigen kring opgelost. Het gebruik van homeopathische producten biedt de eerste verlichting. Enigszins zorgelijk is, dat dit laatste niet aan de arts wordt gemeld, wat vervelende gevolgen kan hebben. Veel ouderen met een Chinese achtergrond doen aan tai-chi. Bij hen is bewegen er al vroeg ingebakken. Een grote wens van deze groep is dat er een plek komt voor Chinese ouderen waar zij – als het thuis niet meer gaat – gezamenlijk kunnen wonen en zorg kunnen krijgen die aansluit op hun behoeften.
Gezond eten
Veel voorkomende ziektes zoals Diabetes type 2, hartklachten en verhoogde bloeddruk zijn bekend bij Hindostaanse Surinamers. Zij houden hier rekening mee door gezond te eten, met name groenten en fruit. Maar deze producten worden steeds duurder, waardoor het niet voor iedereen haalbaar is. Ook leeft de vraag hoe het zit met de erfelijke factor. Want mensen die gezond leven, krijgen regelmatig toch problemen met het hart. Ook eenzaamheid speelt in deze groep een rol, en een gemis aan aandacht van de kinderen. De groep geeft, net als de groep Chinese ouderen, aan hoe waardevol de wekelijkse ontmoetingen zijn. Het met elkaar praten over alledaagse zaken, gevoelens van ontheemding en een gedeeld gemeenschappelijk verleden in Suriname, maken het samenzijn prettig en vertrouwd. Zorgverleners krijgen het advies om zich te verdiepen in de verschillende culturen, want de migranten ouderen voelen zich vaak miskend en onbegrepen.